بررسی وضعیت سیستم ایمنی در کودکان مبتلا به ژیاردیازیس

در این مطالعه وضعیت سیستم ایمنی در کودکان 2 تا 9 ساله مبتلا به ژیاردیازیس به منظور تعیین ارتباط احتمالی بین برخی از عوامل سرمی و سلولی در خون و عفونت ژیاردیازیس در کودکان مورد بررسی قرار گرفت. به دنبال تأیید شدن وجود ژیاردیازیس توسط روش های کلاسیک آزمایشگاهی در زمینه انگل شناسی، نمونه خون کودکان مبتلا از نظر تعداد سلول های خونی(لنفوسیت ها، مونوسیت ها، سلول های چند هسته ای و یاخته های سفید خون) و عوامل سرمی(ایمونوگلبولین ها و کمپلمان) مورد تجزیه و تحلیل دقیق آزمایشگاهی قرار گرفت. نتایج بررسی ها نشان داد که در خون کودکان مبتلا به ژیاردیازیس تعداد لنفوسیت و مونوسیت به طور معنی داری کاهش می یابد. در حالی که در مورد یاخته های سفید و سلول های چند هسته ای تفاوت معنی داری مشاهده نشد. هم چنین بررسی های سرمی، نشان دهنده کاهش قابل توجه در اجزای 3 c و 4 c کمپلمان بوده است. در مقابل، با وجود عدم بروز تغییرات معنی دار در مقدار igg ، سطح سرمی ایمونوگلوبولین های ige ، igm و iga به طور معنی داری افزایش یافته بود. تغییرات مشاهده شده را می توان به عمل کرد ایمنی سلولی به ویژه سلول های (1 th ) helper t cells ، مونوسیت ها و نیز سیستم کمپلمان نسبت داد. در مقابل، کارکرد سلول های(2 th ) helper t cells و به دنبال آن ایمنی هومورال در بیماران مبتلا به ژیاردیازیس طبیعی بوده و اختلالی ندارد.